De laatste jaren ligt de hengelsport steeds meer onder het vergrootglas van “dieren minnend“ Nederland. Onder aanvoering van de Partij van de Dieren en gesteund door de Dierenbescherming en vele dieren activistische clubjes wordt er een soort heksenjacht ontketend op de hengelsporter, want vissen zouden gevoel hebben en pijn kunnen lijden, zo beweert men. Het haakje in de lip is daarbij de beroemde rode lap en de hengelsporter is de dierenbeul.
Gebruik makend van de onbekendheid bij het grote publiek verkondigt men te pas en te onpas dat er wetenschappelijke consensus is over pijn bij vissen. Dit is pertinente onzin die de PvdD noch organisaties als de Dierenbescherming hard kunnen maken want zelf ontbeert men de wetenschappelijke kennis. Maar zelfs ook de Raad voor de Dierenaangelegenheden (adviesorgaan voor de overheid) rijdt hier een scheve schaats. In hun zienswijze “Plezier voor mens en dier” schrijven ze:”….. Dat indiceert dat vissen daadwerkelijk pijn kunnen ervaren” onder verwijzing van slechts 1 artikel. Dit is selectief shoppen waarbij men de vele wetenschappelijke publicaties die heel iets anders zeggen iets te gemakkelijk vergeet.
Zonder u te moeten lastig vallen met een wetenschappelijke verhandeling (u mag mij daarover natuurlijk altijd benaderen), zoals de wetenschap er nu voorstaat voelen vissen met een aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid geen pijn. Vissen functioneren prima zonder gevoel te hebben, om het wat filosofisch te zeggen “het is niet iets om een vis te zijn”. Wat dat betreft is Nemo de fantasie van Walt Disney en dat moet ook zo blijven. Het welzijn van vissen is meer gebaat bij welzijnsdenken op populatieniveau dan het denken in individueel vissenleed dat niet bestaat.
Opmerkingen als: “Hengelsport is veel meer dan alleen dierenleed” zijn dus suggestief want vissen lijden niet (lijden overigens ook niet onder stress). Ook misplaatst is het om steeds te spreken over de positieve kanten van de hengelsport zoals in het artikel in ‘Almere deze Week . Ik ken namelijk geen negatieve kanten anders dan dat je die bij iedere andere activiteit/sport zult kunnen aantreffen. Het wordt eens tijd om niet steeds zo in de verdediging te schieten en het vooral weer over vissen te hebben.
En ja natuurlijk vervullen we als moderne vereniging zoveel mogelijk onze maatschappelijke rol en zetten we ons in voor vissenwelzijn. Dit is echter iets wat we niet doen vanuit een schuldgevoel maar omdat we sociaal denkend zijn en respect hebben voor de natuur waar we zo graag in vertoeven. Als laatste spreek ik dan ook mijn hoop uit dat de politiek ook op gemeentelijk niveau nu eens wijs wordt en stopt met het tolereren van een coalitiegenoot die op valse voorwendselen geobsedeerd is door de hengelsport en met gemeenschapsgelden van gekkigheid niet weet hoe ze de hengelsporter kunnen dwarszitten.
Arnold Veen
Voorzitter HSV Almere.
