Enige tijd geleden werd “Vissen met Derk” door een begeleidster van de gemeente benaderd met de vraag of ik/ wij als vereniging ook vismaatjes voor een cliënt met een lichte vorm van autisme hadden. Nu is dat niet direct de insteek van “Vissen met Derk” maar dat neemt niet weg dat ik graag wilde bezien of we hier een rol in konden spelen. Ik plande een telefonische afspraak met de begeleidster en haar cliënt die we voor het gemak maar even Jan noemen.
Er volgde een lang telefoongesprek waarin naar voren kwam dat Jan een enorme passie voor sportvissen heeft en al snel werd mij duidelijk dat hij echt van alle hengelsportdisciplines wel iets in huis heeft. In het gesprek kwam ook naar voren dat Jan nog iets op zijn Bucket List had staan: vissen vanaf een boot en dan met name het trollen zou hem fantastisch lijken. Ik vertelde hem dat de vereniging weliswaar geen boot tot haar beschikking heeft maar dat ik zelf wel een bootje heb en dat ik hem met veel plezier een keertje mee zou nemen voor een vistochtje.
Tja, dan moet je even wat gaan plannen. Het weer moest goed zijn en bij mij gaat veiligheid altijd boven alles. Varen, vissen en ook nog iemands coach zijn is wel een dingetje. Als je het snel zegt dan lijkt het niet zo bijzonder maar er komt toch altijd weer meer bij kijken dan je denkt. Dus besloot ik mijn broer Andre even te bellen die ook vrijwilliger is voor de vereniging met de vraag of hij bereid was om te helpen. Snel Jan bellen met het goede nieuws, maar volgens mij hoorde Jan alleen ‘boot varen’ en alles wat daarna verteld werd ontging hem volgens mij volledig. Na enkele minuten heb ik hem weer even op het droge geroepen en gevraagd of hij op de gekozen dag wel kon, dat was nadat een klein probleempje was opgelost geen probleem.
En dan duurt een week best wel lang: elke dag even Appen of het nog doorging maar gelukkig was het al snel zover. Ik had met jan afgesproken dat we uiterlijk 10.00 uur zouden uitvaren en dat ik hem om 09.30 uur thuis zou ophalen. Jan vertelde in de auto dat hij niet veel had geslapen omdat hij er zoveel zin in had, hoe leuk is dat?
Thuisgekomen maakte ik de laatste spullen gereed en Jan kreeg een lekker bakkie koffie van vrouwlief. Het wachten was op Andre en ondanks een kleine omleiding was hij redelijk op tijd aanwezig. Vervolgens nog even wat veiligheidsinstructies doorgenomen en daarna gingen we aan boord. We starten op de Noorderplassen en na ongeveer 30 minuten had Jan een harde aanbeet gevolgd door een mega dril. Ik was gelijk van mening dat het geen snoek kon zijn en Andre had ook zo zijn twijfels. Jan was er echt een tijd zoet mee en na minuten lang te hebben gedrild kwam de vis in zicht: een fantastische meerval die je echt niet wil verspelen. Met wat hulp en advies kon Jan zijn meerval landen en aan boord brengen. Uiteraard vissen wij conform de geldende regels in Almere weerhaakloos dus de meerval kon snel en soepel onthaakt worden. Snel wat leuke foto’s gemaakt en de meerval werd weer teruggezet.
We gingen verder met trollen over de Hoge Vaart en door de sluis nog even naar het Leegwaterplas maar helaas kwamen er geen aanbeten meer. Na een paar mooie uurtjes en met de meerval ‘in the pocket’ waren we alle 3 moe en de watertemperatuur zat nog maar net onder de 20 graden, reden voor mij om te stoppen met trollen.
We zijn weer terug naar huis gevaren, hebben de boot en de spullen weer opgeruimd en ik heb Jan thuis afgezet met een smile van oor tot oor. Jan heeft weer een ding van zijn Bucket List kunnen schrappen. We hebben een heerlijke dag gehad en Jan een mooie nieuwe ervaring mogen laten beleven.
Eigenlijk valt dit niet helemaal binnen de insteek van “Vissen met Derk” maar het heeft mij tot nieuwe ideeën gebracht om zoiets ook voor anderen mogelijk te maken. Het kost een paar liter brandstof en een paar uurtjes tijd maar het is ook een ontzettend leuk en dankbaar klusje en laten we wel wezen, voor deze mensen is het veel meer dan dat!
Derk.
