Het was hommeles in Utrecht. De wethouder dierenwelzijn aldaar (GroenLinks) had een nota aan de raad voorgelegd waarin stond dat hij in het kader van dierenwelzijn het sportvissen in de gemeente wilde demotiveren en dat in nieuw water in Utrecht niet gevist zou mogen worden. De tekst in de nota luidde als volgt:
“De AUHV is een vereniging met ongeveer 10.000 leden in Utrecht. Vissen is daarmee voor veel Utrechters een bron van ontspanning. Aan de andere kant veroorzaakt hengelen ernstige pijn en stress bij vissen. Om te voorkomen dat het welzijn van meer vissen wordt aangetast, wordt het aantal viswateren binnen de gemeente Utrecht niet verder uitgebreid en wordt de hengelsport niet gestimuleerd.”

.

Dat vissen pijn lijden is eenvoudig te weerleggen op basis van algemeen gedeelde wetenschappelijke inzichten maar toch zie je steeds weer dat, zodra de Partij vd Dieren met een voor hun geschikt rapportje gaat wapperen, doorgaans klakkeloos wordt aangenomen dat een vis wel pijn kan lijden. Om te zien hoe dat in de praktijk werkt kunt u deze link even aanklikken. Het ging dan weliswaar om een soort demo van de beroepsvisserij op de Floriade maar het antwoord van de raad op vraag 1 doet vermoeden dat de conclusie gebaseerd is op slechts 1 ‘eenzijdig’ stuk. Daarnaast vormt ‘antropomorfisme‘ (klikkerdeklik) een steeds vaker voorkomend fenomeen.

 

Terug naar Utrecht.
Het bestuur van de AUHV heeft aangegeven dat sportvissen voor duizenden Utrechters een belangrijke bron van ontspanning en natuurbeleving is, dat vissen jong en oud weer naar buiten brengt en bovendien stress wegneemt. Vissen geeft een positieve bijdrage aan het welzijn van de mens, maar dat neemt niet weg dat iedere sportvissers oog moet hebben voor een gezonde visstand. Dat doe je bijvoorbeeld als vereniging door je te houden aan de gedragsregels en goede voorlichting te geven (met name op de jeugddagen) over hoe je voorzichtig met de vis omgaat.

.

En dat is juist!
Sportvissen brengt de mens dichter bij de natuur in al haar facetten. De jeugd bijvoorbeeld ontdekt nergens beter dan met een hengel aan de waterkant welke flora en fauna zich op en rond dat water bevind. Door voorlichting te geven hoe je voorzichtig met gevangen vis dient om te gaan breng je de jeugd respect bij voor de natuur die ze de rest van hun leven zullen koesteren. Sportvissers van middelbare leeftijd vinden aan de waterkant rust na een dag hard werken. Het wachten op een aanbeet is rustgevend, de opwinding na de aanbeet groot. Ook pensionado’s (er komt de komende jaren een enorme groep pensionado’s in Almere) zullen vele uurtjes aan de waterkant doorbrengen en genieten van wat de natuur ze daar voorschotelt. Een uitstekende betaalbare hobby voor deze mensen.

.

Vissen met bewoners van zorgcentra
Een kwart van de bewoners van zorgcentra (ouderen maar ook mensen met een geestelijke- of lichamelijke beperking) komt niet meer buiten omdat ze dat zelf niet meer kunnen of omdat er geen begeleiding voor is. Uit onderzoek blijkt dat juist voor deze kwetsbare groep contact met de natuur positief bijdraagt aan hun gezondheid en welzijn. Vissen is een fantastische manier om deze mensen weer in contact te brengen met de natuur. Interesse om onze vrijwilligers hierbij te helpen? Dan kunt u contact opnemen met onze vereniging.

 

Controle en maatschappelijke bijdrage
Daarnaast mag ook niet vergeten worden dat de georganiseerde sportvisserij met BOA’s en verenigingscontroleurs controle en handhaving doen en de gemeente daarmee werk uit handen nemen, maar dat hengelsportverenigingen ook op andere manieren een maatschappelijke bijdrage leveren, zoals u hier, hier en hier kunt lezen.

.

Bewaken waterkwaliteit en visstandbeheer
Tot slot zijn sportvissers de ogen en de oren van de vereniging én het waterschap bij calamiteiten. Zij zullen als eersten signaleren wanneer er langs of in het water iets niet goed gaat, de vereniging zal, zoals zij dat al vaker gedaan heeft, zorg dragen voor een snelle reactie richting waterschap of indien mogelijk zelf ingrijpen. Zij hebben zicht op de goede visstand en zullen daar waar nodig de handen uit de mouwen steken en dragen zij, zeker in de wat meer afgelegen gebieden, dankzij de moderne communicatietechniek enorm bij aan zeer veel aspecten van sociale veiligheid zoals afvaldumpingen, overlast door personen op meerdere manieren in de buitengebieden, hulp bij noodsituaties van bezoekers en de illegale jacht. Controleurs heeft een vereniging overigens nooit genoeg.

.

Erkenning vanuit de gemeente
Terug naar de AUHV. De AUHV heeft, in samenwerking met de federatie en Sportvisserij Nederland, de afgelopen maanden de hengelsport in Utrecht maar ook in zijn algemeenheid, zichtbaar gemaakt in kennis, kunde en maatschappelijke impact. Het amendement van de VVD (mede ondertekend door D66, CU, PVV en stadsbelang) werd omarmd door alle partijen met uitzondering van de Partij voor de Dieren. Kernpunt is en blijft dus om respect voor de natuur te bevorderen middels voorlichting, educatie en handhaving. De AUHV pakt, net als iedere andere zichzelf respecterende hengelsportvereniging, haar verantwoordelijkheid te nemen om een gezonde visstand te realiseren (én in stand te houden) en de vereniging groot en sterk te houden om de belangen van de sportvissers goed te kunnen vertegenwoordigen. En zo hoort het ook.

.

Omgaan met gevangen vis
Bovenstaande neemt echter niet weg dat de maatschappelijke aandacht voor dierenwelzijn de laatste jaren sterk is gegroeid. Dat brengt met zich mee dat sportvissers als actieve natuurdeelnemers altijd hun verantwoordelijkheid moeten nemen en zeer zorgvuldig met de vis om moeten gaan. Die verantwoordelijkheid néémt de hengelsport ook, dat doet zij door het organiseren van jeugddagen waarin kinderen leren hoe vissen leven, hoe je ze vangt én hoe je ze op een verantwoorde manier onthaakt, vasthoudt en terugzet. Het aanbod aan vishaaktypen en -soorten is volop in ontwikkeling, vishaken hebben steeds vaker microscopische weerhaakjes (‘microbarbs’) of zijn zelfs volkomen weerhaakloos. Gebruikte systemen worden steeds ‘visveiliger’ gemaakt en er wordt veel energie gestoken in voorlichting en preventie.

.

Gedragscode
Zorg voor vissenwelzijn komt uiteindelijk aan op het juiste gedrag van de individuele sportvisser. Om ook daarin te kunnen sturen, dienen onder meer de brochure Verstandig Sportvissen en de internationale EIFAC/FAO-code. De strekking van beide documenten is dat sportvissers te allen tijden respectvol en met gezond verstand met natuur om dienen te gaan en met vissen in het bijzonder. Maar ook Sportvisserij Nederland hanteert een duidelijke gedragscode, je vindt hem via deze link.

.

Tot slot
Het bovenstaande in ogenschouw genomen moge het duidelijk zijn dat het beeld van de hengelsport dat bij veel mensen en politici bestaat niet berust op feiten maar slechts op emoties. Het tijdelijk verstoren van de vis in zijn natuurlijke gedrag heeft een verwaarloosbaar effect op de conditie van de vis en levert de sportvisserij een positieve bijdrage aan milieu en maatschappij. Bovendien kan een gemeente baat hebben bij de kennis en expertise van een hengelsportvereniging. Het is maar dat u het even weet!