Op zaterdag 14 november heeft de 2e uitzetting van het onderhoudsprogramma van ons Spiegelkarperproject (SKP) plaatsgevonden. Dit programma behelst een 2 jaarlijkse uitzetting (initiatief vanuit de leden met Rody als kartrekker) waarmee een mooi gevarieerd bestand, zowel in soort als gewicht, op het watersysteem Weerwater/Leeghwaterplas gegarandeerd is.
Deze keer vond de uitzetting op de Leeghwaterplas plaats. Omdat we i.v.m. Corona eigenlijk liever niet teveel belangstelling hadden (de 1.5 mtr. wordt dan snel een detail) hebben we er helaas voor moeten kiezen om de uitzetting in stilte te doen met een minimaal aantal vrijwilligers. Dat is jammer en niet wat je eigenlijk wilt, maar het zijn nou eenmaal tijden die je tot dit soort beperkingen dwingen.
Zoals altijd arriveerden de vissen net weer even wat later dan verwacht (verdwaald, auto pech?) maar rond 13.15 uur arriveerden ze en dan wordt het altijd toch wel wat spannend. Zijn het kale rakkers die je doorgaans nooit meer herkent, of zijn het, net als de vorige keer, van die supermooie beschubte spiegeltjes? Het laatste was gelukkig het geval, super!
Vooraf hadden we onderling wel even afspraken gemaakt over afstand bewaren (waar mogelijk) en het gebruik van een mondkapje en ik moet de vrijwilligers echt een compliment maken over de discipline op dit gebied, het was super. En grappig: ook toevallige passanten toverden een kapje tevoorschijn, goed voorbeeld doet volgen en dat is mooi.
Het was prima weer voor een uitzetting, en ook deze keer kregen we weer dus supermooi beschubte spiegeltjes maar ook prachtige edelschubs (leverancier EDKO dus puur Hollandse kweek) waar de groeipotentie vanaf spatte. Daar gaan we nog veel visplezier aan beleven.
De edelschubs konden direct uitgezet worden, qua gewicht wogen ze gemiddeld een kilo of 2 en herkennen bij een terugmelding is bij deze vissen nauwelijks tot niet mogelijk. Wel kunnen we bij een terugmelding aan de hand van het gewicht met enige zekerheid vaststellen wanneer ze uitgezet zijn en daarmee de gerealiseerde groei bepalen.
Voor de spiegels ligt dat uiteraard anders. Door hun unieke schubbenpatroon blijven deze hun gehele leven herkenbaar en zijn ze, zodra ze teruggemeld worden, altijd wel weer terug te vinden in de database. Allereerst werden deze prachtige vissen ondergebracht in de speciale zwembadjes waarna ze er één voor één werden uitgeschept.
Vervolgens werden ze naar de fotoplank gebracht alwaar ze gefotografeerd werden. Aan het begin gaat dat altijd wat onwennig, maar als het eenmaal loopt, dan loopt het ook echt gesmeerd. Daarna snel in de sling en daarna de vrijheid tegemoet. Ik vermoed dat hun nieuwe leefomgeving ze zeker wel zal bevallen.
Gaandeweg kwamen er zoals gezegd veel belangstellende passanten langs, allemaal leuke en positieve reacties in een gezellige ambiance. Na een goede anderhalf uur zat het klusje er weer op, Almere is weer een mooi en gevarieerd schooltje karper rijker.
Vervelend dat we mensen die er graag bij hadden willen zijn moesten teleurstellen maar het is in deze tijden echt even niet anders. Hopelijk kunnen we snel terug naar het vertrouwde normaal en kunnen we er de volgende keer weer een leuke happening van maken. Aan ons zal het niet liggen!!
