In Flevoland kennen we niet alleen de hengelsport maar er is ook 1 vergunning die vanuit het Waterschap Zuiderzeeland voor het aalrecht wordt uitgegeven, voor de beroepsvisserij dus. Dat de aalstand weliswaar verbeterd maar nog zeker niet optimaal is heeft tot direct gevolg dat uitsluitend aalvisserij in Flevoland niet (meer) rendabel is. Beroepsvisser Jan die deze vergunning heeft vist dan ook part-time in de polder, de overige uren heeft hij ander werk.
Vanuit de Visstand Beheer Commissie (VBC) Zuiderzeeland kennen wij Jan inmiddels al een jaar of 15 en wij zijn van mening dat we niet mogen mopperen. Natuurlijk kan je jezelf ergeren aan zijn fuiken (die je overigens zelden tegen zult komen) maar zijn visserij is net als die van jou gewoon legaal en wij hebben de overtuiging dat Jan niet alleen een aardige vent is maar ook gewoon 100% betrouwbaar.
Er lag al een soort van afspraak om een keer samen op pad te gaan en in combinatie met een lopend plan (Paling over de dijk) waarbij een controleur aan boord noodzakelijk is was dit precies het zetje wat we even nodig hadden om een datum te prikken.
Paling over de dijk is bedacht om de paling, die zich rond deze tijd bij gemalen en andere kunstwerken (obstakels) verzameld maar dus niet verder kan, even een handje te helpen zodat ze hun reis richting de paaigronden in de Sargassozee kunnen voortzetten. Hoe het verder allemaal precies in elkaar steekt kunt u terugvinden via de link, interessant plan. Daarnaast pleiten wij altijd voor vervangende werkzaamheden voor Jan dus dit past uitstekend in dat plaatje.
Jammer overigens dat vissermannen altijd zo vroeg beginnen maar om 7:00 stonden we fris en fruitig (hij in ieder geval wel) op de afgesproken plaats. Vervolgens de boot te water, spullen erin en we konden onderweg. Lekker even een stukje varen tot we bij de fuiken aankwamen die we vervolgens konden gaan legen. En met succes, er bleek best wel wat polsdikke paling in te zitten. Vanuit de fuik werd de vis tijdelijk opgeslagen in een netje in de bun (een met water gevulde opslagplaats in de boot) waardoor we de bijvangst eruit konden scheppen en terug konden zetten. Dat laatste was overigens mijn klusje, al het andere is echt een vak apart. Vervolgens ging het netje even uit de bun, nieuw netje erin en vervolgens de paling 1 voor 1 in het nieuwe netje zodat we precies wisten hoeveel we er hadden, de vangst moet immers geregistreerd worden. Daarna werden de laatste bijvangstvisjes uit het andere netje gehaald.
We hebben deze dag op deze manier 5 fuiken geleegd, mooi om te zien hoe deze fuiken opgebouwd zijn en hoe ze geleegd en weer teruggeplaatst worden. Overigens bleek dat een fuik een geduchte tegenstander van roofvissers is, we hebben diverse kunstaasjes gevonden die in de fuiken vast zaten. Opmerkelijk: op één na allen voorzien van weerhaken, blijkbaar blijft het voor sommigen toch lastig om deze plat te knijpen. Tip: zie je palen van de beroepsvisser, blijf daar dan uit de buurt. Er zit meestal geen fuik aan maar zit die er wel dan kan je je kunstaasje wel gedag zeggen.
Voordat een fuik teruggezet wordt moet hij wel eerst helemaal schoon gespoten worden om de groeiende algen en andere vuiligheid zoveel mogelijk te verwijderen. Daarnaast worden ze iedere 2 weken omgewisseld zodat de gebruikte fuik kan drogen en de vastzittende algen kunnen afsterven. Al met al dus best een klusje: fuik helemaal schoonspuiten, dan in de boot leggen en vervolgens weer een nieuwe plaatsen, toch wel een uurtje werk per fuik. Dat terugzetten vond ik een mooi gezicht, ik heb er daarom een filmpje van gemaakt (zie verderop).
Mooi ook om nou eens de keernetjes te kunnen zien waar we jaren geleden samen met MidWest voor gepleit hebben. Deze keernetjes voorkomen dat grote vis, watervogels en bevers de fuik in kunnen zwemmen. Bijvangst zat er wel in zoals kleine zeelt, voorn, snoekbaars en baars maar het merendeel ging ongeschonden weer terug. Ook kreeften en wolhandkrabben gezien, het enige wat we niet gezien hebben zijn jonge snoekjes. Ook wel opmerkelijk.
Overigens vingen we ook 1 kleine meerval, deze worden door Jan al vele jaren gevangen en met de wetenschap dat ál die kleintjes groot zijn geworden is het logisch dat we daar steeds meer vangstmeldingen van krijgen. De grote meervallen kunnen overigens door de keernetjes de fuik niet in.
Na bijna 8 uur op het water waren we weer terug bij het startpunt. De gevangen aal werd gewogen en in teilen gedaan waarna we snel naar een locatie een de Markermeer-zijde reden om de vangst weer uit te zetten. Bijna 8 uur werk in 10 minuten weer los, dat voelt eigenlijk best wel raar maar het is voor een goed en groter doel, dat voelt dan toch weer goed. Afscheid nemen en weer naar huis, een dagje op het water maakt je wel enorm rozig ……….
