Op zondag 16 juni is de 3e wedstrijd uit de ‘Commercial Carp Challenge’ (CCC) gevist op de mooie vijvers van ’t Mun te Appelthern. Nadat we door de beheerder vriendelijk onthaald werden met een beker koffie konden we het complex verkennen, we hadden de karpervijver tot onze beschikking en dat je daar dan met de auto naartoe mag rijden is wel bijzonder fijn eerlijk gezegd.

Omdat we hier nooit eerder geweest waren en dus niet precies wisten wat de beste verdeling van de stekken zou zijn besloten we in de kantine alvast te loten en dan ter plaatse even te kijken hoe we de plekken het beste konden verdelen. Uiteindelijk kozen we er met algehele instemming voor om de kop van het schiereilandje te gebruiken.

Snel werden de auto’s uitgeladen en de spullen op hun plek gezet. De aasvoorbereiding vergt bij deze visserij wel enige tijd maar omdat de wedstrijd pas om 9 uur zou beginnen was dat geen probleem. Na het startsignaal gingen de hengels snel te water, we waren allemaal erg benieuwd wat dit water ons zou brengen.

Zelf begon ik al bijzonder goed, in no-time hing de eerste vis aan het haakje. Weliswaar niet direct aan mijn eigen haak, ik had het voor elkaar gekregen om een voerkorf te haken die samen met een andere onderlijn nog aan een vis vastzat. Nadat de vis op de kant was kon ik hem gelukkig van deze ‘overlast’ bevrijden en kon hij snel weer terug. Apart gehaakt maar hij telt wel, een prima start dus!

Het enige nadeel van vissen op dit schiereiland is dat je eigenlijk weinig tot geen zicht hebt op de overige deelnemers, ik had dan ook werkelijk geen idee hoe het ervoor stond bij de anderen. Op de directe buren had je nog wel enig zicht maar op wat er achter je gebeurde dus nauwelijks tot niet en dat maakt het toch spannend.

Gaandeweg het eerste wedstrijd gedeelte had iedereen patat e.d. besteld en omdat deze iets te vroeg arriveerden besloten we dan ook iets eerder te pauzeren. Deze pauze gaf mij mooi de gelegenheid om snel even een tussenbalans op te maken. Ik had het idee dat er elders weinig gevangen werd en dat ik, toen de pauze aanbrak, met 6 vissen al een aardig gat had geslagen. Dat viel achteraf (voor mij dan) dus toch wat tegen.

Zelf had ik 6 vissen, maar Paul en Gaby zaten met 5 vissen wel heel erg dichtbij. Don had er 4, Marco had er 3, Marcel, Michel en Rene hadden er 2 en Raymond en Arnold hadden er 1. Alleen Mario stond nog op 0. Totaal stond de teller op dat moment op 31 vissen.

Na de pauze ging het hard. Overal werd gevangen en het formaat van de vissen was aanzienlijk, een beste sport op het lichte materiaal wat wij bij ons hadden. Langdurige drils waren het gevolg, wat een mooie sport is het toch. De ene na de andere foto verscheen in de GroepsApp, de ene vis nog groter dan de andere. Ik heb onderaan het verslag wat foto’s van de deelnemers met een vis geplaatst, kijk zelf maar even hoe mooi ze zijn (de vissen bedoel ik dan …… ).

Om half 5 was het einde wedstrijd en werd de eindbalans opgemaakt. Niemand was zeker van zijn zaak, ook ik niet. Ik had aardig gevangen maar ik zag met enige regelmaat Gaby en Paul (mijn grootste concurrenten tot de pauze) ook hun visjes drillen. Daarnaast viel het bij mij in het laatste uur volledig stil terwijl mijn buurman juist toen helemaal los ging.

Nadat ik de resultaten had verzameld en verwerkt kwamen Paul en Gaby voorzichtig nog even polsen hoe het ervoor stond maar dat was uiteraard een kansloze onderneming: ik houd de spanning er doorgaans graag nog even in. We verzamelden op het terras voor de prijsuitreiking en daar kon het hoge woord eruit. Het was Gaby die de meeste vissen had gevangen. Hij had er totaal 19 gevangen, een uitstekende prestatie. Dit betekende dat hij deze keer de wisseltrofee mee naar huis mocht nemen en hij verdiende 30 euro aan cadeaubonnen van Raven Fishing.

Op de gedeelde 2e plaats stonden Michel en ik, wij hadden er beide 16. Dat betekende dat we voor de verdeling van de cadeaubonnen even een kort Bingospelletje moesten spelen wat ik uiteraard weer verloor, ook dát wordt zo onderhand traditie.

Paul eindigde met 15 vissen uiteindelijk als 4e en viel dus helaas buiten de prijzen. Voor het klassement deed hij wel goede zaken.

Uiteindelijk bleek dat er in het middagdeel 81 vissen zijn gevangen wat het totaal op 112 stuks brengt, dat lijkt me toch wel netjes. Ik vond het, net als de andere deelnemers,  een topdag op een mooie locatie en kijk er dan ook met veel plezier op terug. Deze plek nemen we volgend jaar zeker weer mee in de competitie.

Hieronder vindt u de stand in het algemeen klassement en met nog 1 wedstrijd te gaan op Toms Creek (zaterdag 16 september) is er nog niets beslist. Van de 4 uitslagen tellen er overigens 3 mee voor het eindklassement, de laagste wordt geschrapt.