De ontknoping van de witviscompetitie nadert zijn einde, en zaterdag 15 september is de 10e wedstrijd alweer gevist. Dit keer om praktische redenen niet aan de trekweg (blauwe brug) maar aan de Hoge Vaart bij de Viking. De hoge vaart gaf in het voorjaar over de gehele linie matig vis prijs, maar was tijdens de 8ste wedstrijd al stukken beter. In totaal zijn we met dertien man. Bouke, Cor , Patrick en Koos hebben zich afgemeld. Theo is er ook weer bij, na een herstel van een kwetsuren aan de knie, zo vertelde hij mij. De stekken zijn keurig uitgezet en na snel te hebben geloot begeeft iedereen zich naar zijn stek.

Aangekomen op mijn steknummer, valt me direct op dat er in tegenstelling tot de andere wedstrijden niet veel stroming staat. Helaas is het water alweer een stuk helderder dan een paar maanden terug maar gelukkig niet zo erg als in het verleden. Ik zie Ron, Henk en behoorlijk wat anderen kiezen voor de vaste stok. John op nr. 6 en Theo (op 3) pakken de feeder. Normaal gesproken moet je in deze periode met de vaste stok toch wel leuk voorn kunnen vangen, maar het blijft natuurlijk vissen. Om half 9 gaat de toeter en ik voer op 11 meter 5 ballen voer met wat casters en dode pinkies. Bij de 5de bal gaat de dobber al onder: een maatse voorn kreeg denk ik de bal op zijn hoofd en kon de maden niet weerstaan. Op 13 meter voer ik twee stevig aangedrukte balletjes met geknipte pieren, in de hoop dat daar wat grotere brasem op gaat azen.

Na 10 minuten zie ik John al ogenschijnlijk een forse vis haken vanaf de overkant. De wind staat pal op de kant aan de overkant en niet zelden zijn dat soort plekken dan interessant vanwege het voedsel dat er heen waait. Ik zie John daar het eerste uur behoorlijk vaak zijn schepnet pakken, een teken dat er toch vis zit. Zelf heb ik na een uur pas 5 voorntjes en een paar mini baarsjes, en de beten vallen weg. Ik zie Ron en Theo ook weinig vangen en ook zij vissen kort uit kant. Zou dan toch de vis dieper liggen of aan de windkant? Omdat ook cuppen geen effect heeft besluit ik ook maar snel te schakelen naar de feeder. Op circa 20meter staat iets meer water dan op vaste stok lengte, en snel breng ik 4 korven vol met aas. Ook dit heeft echter geen effect.

Vanwege struiken en onderlinge afstand heb ik geen zicht op wat andere vangen, maar dit maakt het ook wel juist spannend eigenlijk. Het zonnetje komt nu door en met de zon komen ook de beten terug nadat ik maar weer met de vaste stok ben gaan vissen. In de laatste twee uur van de wedstrijd vang ik afwisselend mooie voorns, blieken, en 5 min voor het einde een brasem van een ons of zeven.

Om 13.30 is het dan klaar. Bij weging blijkt dat vrijwel iedereen vis heeft maar dat niemand een zware brasem heeft gevangen, wel zijn er mooie voorns en blieken en kleiner slag brasem gevangen. Gelukkig zie je op zowel de Hoge als de Lage Vaart veel jonge brasem, en dat is toch leuk want dit is toch weer aanwas voor de komende jaren.

De top 3 van deze dag was als volgt:
1e: Edwin Kos met 8270 gram
2e: Don Seur met 6220 gram
3e: Michael van den Brink met 4520 gram

Zelf op de 3e plek dus, maar Edwin en Don knap gevist. Op naar de grote finale op 29 september op de Lage Vaart. Wie wordt de witviskampioen van 2018?

De volledige uitslag en de tussenstand in de competitie vindt u vanaf morgenmiddag via deze link.

Michael.