Voor de nacht van 12 op 13 juni 2025 stond “De Nacht van Almere” op de agenda. Een hele nacht naar je hengeltop staren, ga er maar aanstaan. Net als de voorgaande edities verschenen we weer met 8 man aan de startlijn: 3 koppels en 2 solo vissers. We hadden voor de verandering een ander traject gekozen met slechts 1 nadeel: er moesten 3 stekken geknipt worden en de weersvoorspelling waren dat het bloedheet zou worden. En dat werd het ook.
1 stek had ik met een eerdere vissessie al voorbereid, nog 2 te gaan dus ……. Omdat ik vreesde dat een reeds begaanbare stek bezet zou worden door een avondvisser besloot ik om al vroeg naar het parcours te gaan en de angst bleek ongegrond, niemand te zien. Het was wel bloedje heet dus ik begon op mijngemak maar met het plaatsen van 2 vlaggen en de stekbordjes. Daarna weer even op adem komen en aan het echte werk beginnen: de 2 stekken voorbereiden.
Het bleek inderdaad een helse klus, het luie zweet kwam er met bakken uit. Met aan het einde nog de hulp van Ben vonden we het wel prima, het finetunen konden de deelnemers zelf wel doen.
Iedereen was mooi op tijd aanwezig dus we konden snel gaan loten waarna iedereen naar zijn stek kon. Zelf trof ik een stek die nog gefinetuned moest worden dus daar gingen we (Bauke en ik) weer. Uiteraard kwam dat weer prima in orde en waren we precies op tijd klaar. Vissen naar de overkant bleek lastig. Er was veel plantengroei maar er dreef ook wel het nodige aan planten langs. Overdag kan je dat nog een beetje zien aankomen maar in het donker niet, we besloten daarom ook om niet verder dan het midden te vissen.
Qua vangsten liep het weer geen storm, de eerste melding was van mij na een kleine anderhalf uur kort daarna gevolgd door Ed. Daarna werd iedere deelnemer door Anja getrakteerd op een broodje kroket. Een ijsje was ook wel fijn geweest maar logistieke problemen (en dan vooral door het weer) maakten dat niet mogelijk.
Om 21:45 uur ving Ben zijn eerste vis en Mario kreeg er rond die tijd zelfs 2 direct achter elkaar, daarmee was hij voor dat moment koploper. Ondertussen werd het steeds donkerder en konden de diverse manieren van verlichting uit de tas gehaald worden. De één met een lichtbak, de ander met een soort van mini schijnwerper maar ook de lampjes op de top verschenen weer aan de waterkant.
Bauke ving een kleine meerval, die duiken steeds vaker op maar tellen helaas niet mee. Ook Ben had er 1 en Hans wist een paling te vangen die helaas voor hem ook niet meetelt.
Het weer werd na het verdwijnen van de zon ook direct een stuk aangenamer, ik heb bijna de gehele nacht lekker in een T-shirt gezeten. Pas in de ochtend, toen er iets meer wind kwam opzetten was een hoody wel nodig.
Halverwege de nacht heb ik nog even een rondje gelopen om te kijken of iedereen het naar de zin had maar dat was gelukkig zo.
Team Ben en Marco, de uitdagers van dit jaar.
.
Team Ed en Henk, deelnemers vanaf het allereerste moment:
.
Debutant Hans, goed voorbereid op een lange nacht:
.
Debutant Mario, duidelijk de nachtdienst wel gewend:
.
En mijn teammaat Bauke, hier een debutant maar geen onbekende met nachtwedstrijden:
Helaas was het met de vangsten weer niet best. Bij Ed, Jos Marco en Henk kwam er nog vis op de mat (in de emmer zelfs) maar Ben was de enige die met regelmaat vis wist te vangen. En natuurlijk heeft iedereen daar zijn eigen theorie over maar dat neemt niet weg dat de overwinning voor Ben en Marco er wel eentje met veel overtuiging was. Om 05:00 uur kregen we nog een kleine bui te verwerken maar ondertussen werd het weer licht en zat ook deze wedstrijd er alweer op. Snel de spullen opruimen en verzamelen voor een kleine prijsuitreiking.
De uitslag was als volgt:
Stek 5 (Bauke en Jos): 3 vissen
Stek 4 (Mario): 2 vissen
Stek 3 (Hans): 0 vissen
Stek 2 (Ed en Henk): 3 vissen
Stek 1 (Ben en Marco): 15 vissen
Het mag duidelijk zijn, een klinkende overwinning en de heren gingen daarom met de wisseltrofee én een aardigheidje naar huis (wederom met dank aan Raven Fishing Lelystad). De overige prijzen werden verloot waarna iedereen huiswaarts keerde.
Het was weer een pittig nachtje, bij mij ging het goed tot 03:00 uur, toen was het gebeurd en kreeg ik de ene na de andere wegtrekker. “Dat was de laatste keer” denk ik nu, maar morgen kijk ik daar weer heel anders tegenaan en volgend jaar ben ik er vast wel weer bij!! Het blijft immers een bijzondere wedstrijd.
