De 2e wedstrijd van de zomercompetitie stond alweer op het programma en de weersvoorspellingen waren niet gunstig: regen, hagel, kou….. Alsof je terug zou gaan naar twee maanden geleden, terug naar het wintercompetitie gevoel. Maar niets bleek minder waar. Ja, fris was het zeker maar voor de rest was er een lekker zonnetje, een Hollandse blauwe lucht met leuke wolkenpartijen en een toch fris windje. Edwin en ik hebben afgesproken om rond half zeven bij de visplek te zijn om de stekken uit te zetten en zoals het hoort waren we allebei vrolijk en op tijd.
Dit keer waren er twee afzeggingen dus 14 stekken zou het worden. Wedstrijdparcours was bij de Albasstraat en we liepen richting de Rode Flats om met nummer 1 te beginnen. Het werd een beetje schipperen met de nummertjes omdat we toch een beetje rekening hielden met teveel knipwerk wat we natuurlijk proberen te voorkomen. Uitgangspunt was 35 meter afstand tussen de stekken maar om het makkelijk voor de deelnemers te houden was het soms 25 meter en dan weer 35 meter. Tja, natuurlijk zitten sommige plekken dan wat dichter op elkaar dan andere maar dat is niet storend.
Nadat we klaar waren met uitzetten waren er al verschillende vissers aanwezig, eigenlijk was bijna iedereen er al. Don was naar de verzamelplek om iedereen op te vangen maar alleen Koos (trouwe Koos) was daar aanwezig. Nadat zij ook op het parcours waren aangekomen hebben we gelijk afgesproken dat er niet meer verzameld wordt. Mocht onverhoopt blijken dat we toch moeten verkassen dan wordt dat op locatie bepaald. Dat is uiteindelijk nu ook de situatie toch?
Na de loting snel naar de stek, ik ben begonnen met een zestal korven uitgooien om een voerplek te maken. Laat ze maar komen de platten… En het werkte, mijn eerste brasem kon ik al snel binnen halen. De tweede kwam al snel erachteraan, dat voelde goed! Ondertussen kwamen er wat berichten op de Whatsapp binnen. Iedereen was toch een beetje aan het polsen hoe het ging en hoe ze ervoor stonden. Het nieuws was dat op nummer 1 t/m 6 goed werd gevangen en dat Cor en Bouke nog geen leven hadden gezien. Helaas eiste het weer toch zijn tol, Michael Smit was niet lekker (waarschijnlijk klein griepje) en moest echt even naar huis. Niet veel later kwam hij weer terug en kon zijn staartpositie weer ten gelde maken.
Uiteindelijk was het genieten van de zon en precies op het moment dat het te warm werd kreeg je verkoeling van een hagelbuitje. Nederlandser kan haast niet. Ondertussen viel het qua vangsten stil bij mij, ondanks dat ging de tijd toch nog snel. Rond kwart over één ben ik dan maar gaan opruimen in de hoop alles een beetje droog te kunnen houden. Ik was niet de enige die er zo over dacht. Bouke, Michael en Henk waren ook al bezig met opruimen en nadat de toeter ging voor het eindsignaal konden we de weegspullen pakken. Samen met Bouke heb ik eerst de vangst van Michael Smit gewogen. Hij was nog steeds niet lekker dus dan maar zorgen dat hij snel naar huis kan.
Daarna op naar stek 1 met de nieuwe weegzak (om nog voorzichtiger met de gevangen vis om te kunnen gaan) om de rest van de resultaten op te wegen. Koos op stek 1 heeft de weegzak meteen goed getest. De driepoot was nodig, ruim 14 kilo konden we afmeten. Top Koos!
Uiteindelijk hadden 5 man geen vis kunnen bemachtigen (4 man hadden geen stootje mogen zien) maar ja, ook dat is vissen. De top 3 is geworden:
1. Piet met ruim 17 kilo
2. Koos ruim 14 kilo
3. Edwin ruim 12 kilo.
Volg deze link voor de volledige uitslag en de tussenstand, tot over 14 dagen!
Groetjes Chris.
