Op zaterdag 27 mei was het weer zover, de 4e wedstrijd uit de Streetfishingcompetitie van MidWest in Amersfoort. Vorig jaar had SFA 1 deze wedstrijd dik gewonnen door een compleet andere kant op te gaan dan de rest van de deelnemers. Helaas was deze informatie dit jaar ook bekend bij de andere teams dus het zag er naar uit dat het dringen zou worden voor de beste stekken.
De heen reis verliep voor SFA 1 erg vlot ondanks dat Rijkswaterstaat dit weekend had uitgekozen om de A1 en de A6 eens flink onderhanden te nemen. Aangekomen in Amersfoort konden we mooi parkeren in de parkeergarage recht tegenover de verzamellocatie. SFA 2 was ook al bijna compleet op Rene en Ian na maar die waren wel in de buurt, wij hadden ze onderweg namelijk al gezien. Snel de vispassen naar de wedstrijdleiding en niet veel later werden alle team naar binnen geroepen voor de briefing. Ruim op tijd verzamelde alle deelnemers zich bij de poort voor het startsein. Net als vorig jaar ontstond er een soort “ren je rot” scenario en precies zoals wij al hadden verwacht rende een gedeelte van de deelnemers richting de Eem. De temperatuur was inmiddels al flink opgelopen dus SFA 1 besloot zich niet meer in te spannen als nodig.
Zodoende liepen we rustig naar de stek die ons vorig jaar de winst opleverde. Helaas voor ons hadden we ’s ochtends al te horen gekregen dat de locals die ochtend de stek hadden bevist. Of het nou door de locals kwam of door het weer, de stek waar wij vorig jaar binnen no-time vele snoekbaarsjes wisten vangen leverde nu helemaal niks op. We hebben het er een dikke 40 minuten geprobeerd maar we kwamen al snel tot de conclusie dat het op deze stek niet ging gebeuren vandaag. Snel rechtsomkeer en op naar de binnenstad. Onderweg hebben nog op wat interessante plekken even een worpje gedaan maar dat mocht ook niet baten. Bijna terug op de startlocatie zagen we een ander team een snoekbaars vangen onder de brug. Blijkbaar lagen er meer want Joshua ving hier onze eerste vis, een mooi snoekbaars mannetje van 38 cm. Helaas niet maats maar in elk geval van de nul af.
We hebben de brug daarna nog zeer secuur uitgevist in de hoop nog meer snoekbaars te treffen maar dat zat het helaas niet in. Dan maar verkassen naar de volgende brug, eentje met schaduw gelukkig want de zon was om dat moment al eigenlijk veel te warm. En alsof dat nog niet vervelend genoeg was trok ik tijden het verkassen zo mijn hengel in drie stukken! Natuurlijk ook geen reserve hengel bij me dus ik was in één klap uit gevist, een hengel breken is altijd vervelend maar tijdens een wedstrijd natuurlijk helemaal. Ik heb mezelf maar even tot net en onthaakmat drager gepromoveerd want vissen zat er immers niet meer in.
Onder de brug van het spoor gebeurde vrij weinig maar we hadden goed uitzicht op een ander team dat aan de overkant voor een stuw de ene na de andere ondermaatse baars ving. Net achter de koppelpoort was het Daan die onze tweede vis wist te vangen. Een mooie en vooral ook wilde baars die bij het meten niet echt mee hielp maar wel goed was voor 25 punten.
We zijn daarna snel door gelopen naar de stuw waar dat andere team lekker aan het vangen was maar zoals altijd, in het verleden behaalde resultaten bieden geen garantie voor de toekomst, en gebeurde er bij ons niks op deze stek. Dan maar weer terug onder de brug in de schaduw want de zon begon nu toch wel echt te branden. Een referee vertelde ons nog wel dat er net goed werd gevangen voor de stuw vlak naast ons, daar waar wij dus ook net hadden gevist. Goed bedoeld advies maar het leverde niks op. De hitte was inmiddels zo opgelopen dat we echt even verkoeling moesten gaan zoeken. In de stad was het druk met vissers en nergens was er een stukje schaduw te vinden. We hebben toen als SFA 1 maar besloten het erbij te laten en zijn terug gegaan naar de startlocatie voor wat te drinken en een ijsje. Niet veel later kwam Michiel van SFA 2 er ook bij, ook hij had genoeg van de zon.
Niet veel later druppelde de andere teams ook binnen en konden de scorekaarten worden ingeleverd. We wisten bij voorbaat al dat we niks hadden gewonnen en ook voor SFA2 was het bij twee visjes gebleven. We zijn toen maar weer snel in de auto gestapt en naar huis gescheurd. Op de A27 reden we nog wel langs een enorme file (gelukkig de andere kant op) met veel verkeer dat waarschijnlijk naar Amsterdam wilde via de A1 omdat de A6 dus dicht was, gelukkig was ons die ongein vanochtend bespaard gebleven.
Terugkijkend naar vorig jaar was Amersfoort dit keer zwaar onder de maat, iets wat dit jaar wel centraal lijkt te staan bij deze competitie. Ook het naleven van de regels was weer ver te zoeken, maar ondanks dat de vangsten weer sterk tegenvielen heb ik toch wel weer lol gehad met mijn team.
Eric Hofs
