Op 14 juli j.l. heeft HSV Almere tijdens de raadsvergadering betoogd dat het nieuwe coalitieakkoord een negatieve impact heeft op de sportbeoefening en natuurbeleving van sportvissers. Vooral ouderen en kwetsbare groepen worden hard geraakt omdat zij afhankelijk zijn van de bereikbaarheid van het Almeerse viswater of van goed bereikbare, goed onderhouden en vooral veilige vissteigers in de eigen woonomgeving en van de aangelegde visvoorzieningen voor mindervalide sportvissers.

In een hei-sessie heeft de Almeerse coalitie deze zomer de passage over de hengelsport ‘nader geduid’ en is wethouder Luijendijk van de Partij voor de Dieren namens het college op pad gestuurd met een pijnlijke boodschap voor de lokale Almeerse gemeenschap. In een gesprek tussen het bestuur van HSV Almere en de wethouder op 5 oktober j.l. werd direct duidelijk dat de nieuwe coalitie geen oog heeft voor haar eigen inwoners. Kwetsbare groepen uit de Almeerse samenleving delven het onderspit op het gebied van de hengelsport want zij mogen van deze wethouder (hij zei het werkelijk) met hun hengels op de rolstoel of scootmobiel van Almere Haven naar Literatuurwijk kachelen als er in de eigen wijk geen mogelijkheid is om te ‘hengelen’.

Ook stelt wethouder Luijendijk dat deze mensen net als alle overige sportvissers maar een andere hobby moeten kiezen. De wethouder praat hierbij nadrukkelijk namens het gehele college dat vanaf nu dus uw hobbykeuze bepaalt omdat uw huidige hobby (sportvissen) volgens het college dierenleed veroorzaakt. Deze wethouder stelde in het gesprek overigens ook dat iedere vleeseter zich sowieso schuldig maakt aan het veroorzaken van dierenleed, alsof het voltallige college vegetariër of liever nog veganist is.

Dit is wat de coalitie dus verstaat onder een inclusieve samenleving. Bevolkingsgroepen als mindervaliden en ouderen die juist zijn aangewezen op voorzieningen vanuit de gemeente om te kunnen vissen kunnen de hengels aan de wilgen hangen, komen niet meer buiten en mogen al kaartend de dagen achter de geraniums doorbrengen. Zij worden door de Almeerse coalitie simpelweg uitgesloten van hun geliefde hobby! Dat dit standpunt in strijd is met de sportambitie van de gemeente en haaks staat op het gesloten sportakkoord om doelgroepen waarvoor het sporten en bewegen belangrijk is te ondersteunen is voor de huidige coalitie niet belangrijk. Welzijn van vissen gaat boven het welzijn van haar eigen kwetsbare inwoners, dat is de enige conclusie.
.

En opmerkelijk, de wethouder verwoordt een standpunt wat volledig in strijd is met het eigen partijprogramma:
“De Partij voor de Dieren staat voor een samenleving waarin iedereen vrij kan leven, zolang die vrijheid niet ten koste gaat van anderen. Gelijke behandeling van iedereen is een grondrecht en een voorwaarde voor een samenleving waarin iedereen zich thuis voelt. Ongeacht onze etnische achtergrond, nationaliteit, sociale klasse, godsdienst, opvattingen, sekse, taal, seksuele oriëntatie, genderidentiteit, leeftijd, mentale en fysieke mogelijkheden en beperkingen en gezondheid zijn we gelijkwaardig.”

En wat dacht u van dit standpunt uit het eigen partijprogramma:
“De Partij voor de Dieren staat voor een inclusieve samenleving waarin iedereen gelijkwaardig is, gelijke kansen krijgt en zich niet buitenspel voelt staan. Iedereen verdient gelijke kansen, en onze rechtsstaat is er om ervoor te zorgen dat alle burgers gelijk en eerlijk behandeld worden en om de samenleving te beschermen tegen andere belangen.”

Snapt u het nog??? Wij niet in ieder geval!
.

Wat betekent dit beleid van de Almeerse coalitie vooral voor de kwetsbare hengelsporter? 

  • Er mogen geen nieuwe visvoorzieningen voor minder validen worden aangelegd;
  • Er worden geen nieuwe steigers in Almere aangelegd;
  • Maaibeleid wordt ecologisch ingestoken, dus minder maaien en dat betekent minder toegankelijkheid van het viswater;
  • Geen vervanging van trapjes bij vissteigers door een hellingbaan voor rolstoelen;
  • Geen aanleg van een hellingbaan voor rolstoelen bij reeds aanwezige vissteigers;
  • Een nieuwe nota dierenwelzijn waarbij de hengelsport gesaneerd gaat worden.


Wat betekent dit beleid voor de maatschappelijke opdracht van de lokale hengelsportvereniging? 

  • Belemmering van de maatschappelijke taak om de belangen te behartigen van kwetsbare doelgroepen;
  • Plannen in de koelkast om nieuwe voorzieningen voor mindervaliden aan te laten leggen en te bekostigen;
  • Stoppen met de ontwikkeling van VISparels binnen de gemeente.

.
Stopt HSV Almere nu met het behartigen van de belangen van 6200 aangesloten sportvissers?

Natuurlijk niet, wij gaan vol enthousiasme de strijd aan met het coalitieakkoord. Wij roepen andere (sport)verenigingen, instellingen, instanties, politieke partijen en andere maatschappelijk betrokken organisaties die inclusie hoog in het vaandel hebben staan op om samen met ons de krachten te bundelen om echt werk te maken van een inclusieve samenleving. Een oproep om zich bij ons aan te sluiten om met behulp van de hengelsport het welzijn van mensen centraal te stellen en vooral kwetsbare groepen uit de lokale samenleving te ondersteunen. Hengelsport moet gefaciliteerd worden, niet alleen nu maar óók in de toekomst.

Een pragmatische invulling van dierenwelzijn dat steunt op meetbare eindresultaten van het welbevinden van dieren zal eerder support vinden onder belangengroepen en in de praktijk worden geïmplementeerd dan een invulling gebaseerd op een gevoels-denkraam voortkomend uit concepten die moeilijk te definiëren, nauwelijks meetbaar en wetenschappelijk onwaarschijnlijk zijn.
.

En dan nog tenslotte dit:
dit college zegt bij monde van wethouder Luijendijk dierenwelzijn hoog in het vaandel te hebben en vanuit dit oogpunt dus toe werken naar een totaal verbod van de hengelsport (ofschoon de wethouder dit namens het college ontkent). Maar staan de overige collegepartijen nu echt achter dit standpunt? Natuurlijk niet, dit is een college waarin men “elkaar iets gunt” zoals Colette Holter dit als fractievoorzitter van de VVD op 14 juli j.l. zo mooi verwoordde. Met andere woorden: de PvdD gijzelt het 7-partijen college met het dogmatisch en wetenschappelijk vrijwel geheel achterhaalde concept van “pijn” bij vissen onder druk van een zo benodigde minimale meerderheid in de raad en bepaalt zo het gemeentelijk beleid. Een schoolvoorbeeld van hoe een kleine minderheid de meerderheid zijn wil oplegt.

Wordt vervolgd.