Het was weer vroeg dag deze wedstrijddag. Het parcours uitzetten is een dankbare klus maar je moet er wel als eerste ruim van te voren zijn, dus half acht de auto in en op naar Weesp. Daar zou het weer gaan gebeuren, de derde wintercompetitiedag op het Amsterdam Rijn Kanaal. Bij aankomst was het fris en mistig maar daar laten we ons niet door tegenhouden. Bouke was er nog niet dus ik heb snel de steknummers gepakt en was alvast begonnen met het uitzetten van de plekken. De wind was gelukkig gunstig en we konden deze in de rug houden.
Harm was nog wat ongerust en had nog met me gebeld om te overleggen over welke kant we zouden pakken. Althans, dat begreep ik later van Bouke die hem wel aan de lijn had gehad. Om een telefoon op te kunnen nemen moet je hem natuurlijk wel bij je hebben en niet in de auto laten liggen, maar alles kwam gelukkig toch weer goed.
Nadat iedereen aanwezig was kon het loten beginnen. De vier mannen die de vorige keren de kop en staart positie hadden gekregen mochten beginnen met loten uit de zak waar de kop en staart nummers natuurlijk nog niet in zaten. Daarna hup, de kop en staart nummers erbij en de rest kon het geluk beproeven. Samen met Ron was ik de gelukkige, Ron met de staart positie en ik op de kop positie. Hopen dat het dit keer dan toch voor me ging uitbetalen.
Door de gezelligheid vooraf was de tijd toch wat sneller gegaan dan gedacht dus we hadden nog een krap half uurtje om de spullen gereed te maken. Hoe dan ook, klokslag negen uur kon ik op de toeter blazen om de aftrap voor de wedstrijd te verrichten. Game On!! Dat ik zelf nog niet klaar was met mijn voer tja, dat is dan “all-in the game”.
Niet veel later was het eindelijk zover dat ik mijn plekje kon aanvoeren. Met de feeder als eerste poging rond 18 meter gezeten. Geen goede keuze bleek meteen want ik zat gelijk vast. Keuze was nu: ga ik dichterbij op 16 meter of toch nog wat verder? Wikken en wegen maar toch gekozen voor iets verder, 23 meter. De goede keuze want ik had meteen resultaat met een mooie aanbeet en een knappe voorn was mijn deel.
Natuurlijk moest ik mijn eer van krabbenkampioen hoog houden, de volgende aanbeet was er weer eentje…. Toch niet weer tegenslag? Weer een aanbeet en dit keer een lekkere brasem, gelukkig, het tij keert voor mij. Dan wordt het rustig, niet alleen voor mij want ik zie in 2 uur tijd niemand een visje scheppen. Het weer wordt ook echt winters. Het blijft maar regenen en het wordt steeds kouder. Echt grote mannen weer en tja, ik blijf zelf vangen dus eigenlijk deert mij die kou niet op deze manier.
Om twaalf uur toch even een rondje langs de collega vissers gemaakt. De lappenmand begint zich te vullen in ons clubje. Piet zijn vrouw is geopereerd en vandaar dat Piet de zorg op zich heeft genomen en niet kan vissen. En Martin heeft de uitslag van zijn onderzoek gekregen en moet geopereerd worden. Spannende tijd voor Martin die er overigens wel vandaag gewoon bij is dus om hem een hart onder de riem te steken ben ik even met een kaartje bij de mannen langsgegaan zodat ieder zijn medeleven kon betuigen. Jongens, veel sterkte!
Al met al werd het twee uur, tijd om de wedstrijd af te blazen en de balans op te maken. Kop en staart hebben zich deze keer weer uitbetaald, de uitslag was als volgt:
1e plaats Chris – 2.915 gram
2e plaats Ron – 2.590 gram
3e plaats John knap – 1.950 gram
Bijna ging het nog mis mijn resultaat, dat het oppakken van je net zorgvuldig moet gebeuren ondervond ik aan den lijve. Ik liet mijn net uit mijn handen glippen maar door mij snel op mijn buik te laten vallen kon ik hem nog snel pakken voordat deze de gang naar de diepte ging maken.
Dit gebeurt mij geen tweede keer meer….Geluk zit in de kleine dingetjes… Over twee weken ronde vier! Tot dan allemaal.
Geïnteresseerd in de volledige uitslag? Klik dan maar even hier.
Groeten Chris
